Το «καπέλο του Παναμά»—χαρακτηρίζεται από κυκλικό σχήμα, παχιά ταινία και άχυρο—εδώ και καιρό αποτελεί βασικό στοιχείο της καλοκαιρινής μόδας. Όμως, ενώ το κάλυμμα κεφαλής είναι αγαπητό για τον λειτουργικό σχεδιασμό του που προστατεύει τους χρήστες από τον ήλιο, αυτό που πολλοί από τους θαυμαστές του δεν γνωρίζουν είναι ότι το καπέλο δεν δημιουργήθηκε στον Παναμά. Σύμφωνα με την ιστορικό μόδας Laura Beltrán-Rubio, το στυλ γεννήθηκε στην πραγματικότητα στην περιοχή που γνωρίζουμε σήμερα ως Εκουαδόρ, καθώς και στην Κολομβία, όπου ονομάζεται"ψάθινο καπέλο toquilla.”
Ο όρος «καπέλο του Παναμά» επινοήθηκε το 1906 αφού ο Πρόεδρος Θίοντορ Ρούσβελτ φωτογραφήθηκε φορώντας το στυλ κατά την επίσκεψή του στο εργοτάξιο της Διώρυγας του Παναμά. (Οι εργαζόμενοι που είχαν αναλάβει το έργο φορούσαν επίσης τα καλύμματα κεφαλής για να προστατευτούν από τη ζέστη και τον ήλιο.)
Οι ρίζες του στυλ πηγάζουν από την προ-ισπανική εποχή, όταν οι ιθαγενείς της περιοχής ανέπτυξαν τεχνικές ύφανσης με άχυρο toquilla, φτιαγμένο από φύλλα φοίνικα που φύονται στα βουνά των Άνδεων, για να φτιάξουν καλάθια, υφάσματα και σχοινιά. Κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας το 1600, σύμφωνα με τον Beltrán-Rubio,"τα καπέλα εισήχθησαν από Ευρωπαίους αποικιστές…Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα υβρίδιο των τεχνικών ύφανσης των προ-ισπανικών πολιτισμών και του καλύμματος κεφαλής που φορούσαν οι Ευρωπαίοι.”
Κατά τον 19ο αιώνα, όταν πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής κέρδισαν την ανεξαρτησία τους, αυτό το καπέλο χρησιμοποιήθηκε ευρέως και δημιουργήθηκε στην Κολομβία και τον Ισημερινό."Ακόμη και σε πίνακες και χάρτες της εποχής, μπορείτε να δείτε πώς'd εικονογραφούν ανθρώπους που φορούν τα καπέλα και εμπόρους που τα πουλάνε,”λέει ο Beltrán-Rubio. Μέχρι τον 20ο αιώνα, όταν το φόρεσε ο Ρούσβελτ, η αγορά της Βόρειας Αμερικής έγινε ο μεγαλύτερος καταναλωτής"Καπέλα Παναμά”εκτός Λατινικής Αμερικής. Στη συνέχεια, το καπέλο έγινε δημοφιλές σε μαζική κλίμακα και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή σε στυλ διακοπών και καλοκαιριού, σύμφωνα με τον Beltrán-Rubio. Το 2012, η UNESCO ανακήρυξε τα ψάθινα καπέλα toquilla «Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας».
Η συνιδρυτής και διευθύνουσα σύμβουλος της Cuyana Karla Gallardo μεγάλωσε στον Ισημερινό, όπου το καπέλο ήταν βασικό στοιχείο της καθημερινής ζωής. Δεν ήταν'Μέχρι που έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, έμαθε για την εσφαλμένη αντίληψη ότι το στυλ προήλθε από τον Παναμά."Σοκαρίστηκα με το πώς ένα προϊόν μπορούσε να πωληθεί με τρόπο που δεν τιμούσε την προέλευσή του και την ιστορία του,”λέει ο Gallardo."Υπάρχει απλώς μια τεράστια διαφορά μεταξύ του πού κατασκευάζεται το προϊόν και από πού προέρχεται και τι γνωρίζουν οι πελάτες γι' αυτό.”Για να διορθωθεί αυτό, νωρίτερα φέτος, η Gallardo και η συνιδρυτής της, Shilpa Shah, έκαναν το ντεμπούτο τους"Αυτό δεν είναι καπέλο του Παναμά”καμπάνια που αναδεικνύει την προέλευση του στυλ."Στην πραγματικότητα προχωράμε με αυτήν την καμπάνια με στόχο μια αλλαγή ονόματος,”λέει ο Gallardo.
Πέρα από αυτήν την εκστρατεία, ο Gallardo και ο Shah έχουν συνεργαστεί στενά με ιθαγενείς τεχνίτες στον Ισημερινό, οι οποίοι έχουν αγωνιστεί για να διατηρήσουν τη δεξιοτεχνία των ψάθινων καπέλων toquilla, παρά τις οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις που ανάγκασαν πολλούς να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Από το 2011, ο Gallardo επισκέφτηκε την πόλη Sisig, μια από τις παλαιότερες κοινότητες ύφανσης toquilla στην περιοχή, με την οποία η μάρκα έχει πλέον συνεργαστεί για να δημιουργήσει τα καπέλα της."Αυτό το καπέλο'Η καταγωγή του είναι στον Ισημερινό, και αυτό κάνει τους Ισημερινούς περήφανους, και αυτό πρέπει να διατηρηθεί,”λέει ο Gallardo, σημειώνοντας τη οκτάωρη διαδικασία ύφανσης που απαιτεί μεγάλη εργασία πίσω από το καπέλο.
Αυτό το άρθρο αναφέρεται μόνο για κοινή χρήση
Ώρα δημοσίευσης: 19 Ιουλίου 2024
